Het healingmechanisme van bitumen nader verklaard

Asfalt heeft de aantrekkelijke eigenschap dat het zichzelf kan herstellen na schade. Er is echter tot op heden geen betrouwbare methode om de healingcapaciteit van een asfaltmengsel te bepalen. Bij het healingproces van een discrete scheur spelen twee processen een rol, namelijk het in contact komen van de oppervlakken van de scheur; het zogenaamde bevochtigen, en het vermogen van deze oppervlakken in contact om kracht over te dragen; de intrinsieke healing. In dit artikel wordt een testmethode gepresenteerd welke in staat is om de verschillende parameters die een rol spelen gedurende de healing te variëren om zo het belang van de processen in healing bloot te leggen. Met behulp van deze testmethode is de mate van healing van bitumen in de tijd onderzocht en de invloed van normaalkracht gedurende healing. Op basis van de gepresenteerde resultaten kan worden geconcludeerd dat bevochtiging van het scheuroppervlak tenminste 50% van de macroscopisch geobserveerde healing bepaalt voor pure bitumen. Dit inzicht kan worden gebruikt om een materiaalmodel voor healing van asfalt te formuleren, op basis waarvan een relatief eenvoudige healingtest kan worden ontworpen waarmee de healingcapaciteit van asfaltmaterialen onderling kan worden vergeleken.